In de 17e VerkeersGedragDag staat in- versus aanpassing centraal. We nodigen u uit om in te gaan op de gevolgen van ruimtegebrek en de rol die zowel ruimtelijke inpassing als gedragsaanpassing daarbij kan spelen.
Steden en dorpen groeien, maar steeds vaker ‘past’ het simpelweg niet. Het wordt drukker en de beschikbare ruimte voor infrastructuur is vaak beperkt. Enerzijds schieten de nieuwe soorten voertuigen ons aan alle kanten voorbij. Anderzijds wordt het steeds moeilijker om aan richtlijnen en kaders te voldoen. Denk bijvoorbeeld aan smalle straatjes waar voetgangers, fietsers en gemotoriseerd verkeer elkaar in de weg zitten. Of aan nieuwe voertuigen, die andere dimensies hebben dan waar de ruimte ooit voor ontworpen is. Moeten we de infrastructuur aanpassen om meer ruimte te bieden, of moeten weggebruikers zelf hun gedrag aanpassen? Kunnen we dat van weggebruikers verwachten, of is het juist de taak van beleidsmakers, verkeerskundigen en stedenbouwers om keuzes te maken en via gedragsregels, voorlichting en/of ruimtelijke aanpassingen het gewenste gedrag te stimuleren? Kortom: waar ligt de grens tussen het aanpassen van de fysieke omgeving enerzijds en het verwachten van gedragsverandering anderzijds? En wat werkt, zowel in bestaande situaties, reconstructies als bij werk in uitvoering? Hoe voorkom je negatieve effecten op mobiliteit en verkeersveiligheid?